میزان استرس زندگی دانشجویی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال ۱۳۹۴

سابقه و هدف: استرس در دوران زندگی دانشجویی می توانند منجر به پیامدهای منفی متفاوتی از قبیل بیماری های جسمی، اختلالات روانی یا احساس فرسودگی در دانشجویان گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان استرس زندگی دانشجویی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام گردید. مواد و روش ها: ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﻄﻌﻲ است ﻛﻪ بر روی 500 نفر از دانشجویان که به صورت تصادفی چندمرحله ای انتخاب شده بودند، انجام گردید. پرسشنامه مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد استرس دوران زندگی دانشجویی بود که به روش خودگزارش دهی تکمیل گردید. داده ها با استفاده از ویرایش 20 نرم افزار spss و بهره گیری از آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: طبق یافته ها 57 درصد از دانشجویان نمره استرس متوسط داشتند. بزرگ ترین استرسورهای تجربه شده در درجه نخست استرس خود تحمیلی و سپس فشارها می باشد و بیشترین واکنش به این عوامل در درجه اول واکنش شناختی و سپس واکنش هیجانی بوده است. از بین متغیرهای جمعیت شناختی رشته تحصیلی، مقطع تحصیلی، تحصیلات مادر و تحصیلات پدر با استرس دوران دانشجویی رابطه معنی داری داشتند (p<0.05). نتیجه گیری: با توجه به سطح بالای استرس در دانشجویان و مشخص شدن عوامل مؤثر جمعیت شناختی می توان نسبت به مداخله مؤثر در جهت مساعد کردن این عوامل اقدام کرد.